Ik heb vanzelf een klaplong gekregen

In het kort

Bij een klaplong kunt u opeens heftige, stekende pijn op uw borst hebben.
U kunt het ook benauwd krijgen.
Bel direct de huisarts als u klachten heeft die bij een klaplong passen.
Bel 112 als u bijna geen adem kunt halen.
Sommige mensen hebben weinig of geen klachten.
Een klaplong gaat soms vanzelf over zonder behandeling.
Er zijn verschillende behandelingen mogelijk:
- lucht weghalen met een dunne naald
- een buisje (drain) inbrengen
- een kijkoperatie
U mag na een klaplong 6 weken niet tillen en geen zwaar werk doen.

Wat is een klaplong?

Een klaplong is een long die is ingeklapt door lucht in de borstkas.
Artsen noemen het pneumothorax.

Om uw longen zit een vlies (longvlies). En aan de binnenkant van uw borstkas zit ook een vlies (borstkasvlies). Deze 2 vliezen zitten strak tegen elkaar aan. Er zit alleen een dun laagje vocht tussen. Zo kunnen de longen goed met de borstkas meebewegen als u ademt.

Als u inademt, wordt uw borstkas groter. Uw longen worden ook groter en vullen zich met lucht.
Als u uitademt, wordt uw borstkas weer kleiner. De longen worden ook kleiner en lucht gaat uit uw longen.

Soms ontstaat een lek in het longvlies. Hierdoor komt er lucht tussen het longvlies en het borstkasvlies. De vliezen raken los van elkaar. De long kan dan inklappen, als een lekke band. Dit is een klaplong. Met die long kunt u niet meer goed ademen.

Omdat u nog een tweede long heeft, kunt u toch blijven ademen. Het komt bijna nooit voor dat iemand aan beide longen vanzelf een klaplong heeft gekregen.

Bij een kleine klaplong zit er een beetje lucht tussen de vliezen.
Bij een grote klaplong zit er veel lucht tussen de vliezen.

Wat merk ik van een klaplong?

Als u zomaar vanzelf een klaplong krijgt, merkt u meestal dit:

U voelt opeens een heftige, stekende pijn in de borst. De pijn wordt erger als u ademt.
U krijgt het benauwd: u kunt moeilijk ademen.
U kunt niet diep zuchten.

U kunt er ook andere klachten bij krijgen:

U moet kuchen of hoesten.
U krijgt pijn in uw nek of in een schouder.
U wordt bleek en begint te zweten.
U bent bang of in paniek, omdat u niet goed kunt ademen.

Hoe meer lucht er tussen het longvlies en het borstkasvlies komt, hoe groter de kans is dat u klachten krijgt. Sommige mensen met een klaplong hebben geen of heel weinig klachten. Als er maar heel weinig lucht tussen de vliezen zit, kan het zijn dat u er niets van merkt. Maar ook bij een grote klaplong heeft u niet altijd klachten.

Wat is de oorzaak van een klaplong?

Een long kan uit zichzelf opeens inklappen. Dit kan zomaar gebeuren. Vaak is niet duidelijk waarom dit gebeurt.
Artsen noemen dit een spontane klaplong.

U heeft een grotere kans dat u vanzelf een klaplong krijgt, als 1 of meer van deze dingen voor u kloppen:

U bent tussen de 20 en 40 jaar.
U bent man.
U rookt.
U bent lang en slank.
U heeft eerder een klaplong gehad.
Een klaplong komt in uw familie voor.

Een klaplong kan ook een duidelijke oorzaak hebben. Zoals een operatie of een ongeluk.
Soms is er iets met uw longen, waardoor de kans groter is dat u een klaplong krijgt. U heeft bijvoorbeeld een ziekte van de longen, zoals astma of COPD. Of u ligt aan de beademing in het ziekenhuis.

Deze tekst op Thuisarts.nl gaat alleen over een klaplong die zomaar vanzelf ontstaat, zonder dat er iets met uw longen is.

Hoe wordt een klaplong behandeld?

Er zijn verschillende behandelingen bij een klaplong die zomaar vanzelf ontstaat. Met uw arts bespreekt u welke behandeling voor u geschikt is.

Afwachten tot het vanzelf geneest

Soms geneest een klaplong vanzelf. Ook een grote klaplong kan vanzelf genezen.
Of u kunt afwachten tot dit vanzelf gebeurt, hangt af van meer dingen. Hierbij is het ook belangrijk hoe u zich voelt, hoeveel klachten u heeft en wat u zelf wilt. U krijgt van de arts adviezen mee voor thuis. U hoort ook van de arts wanneer u het ziekenhuis weer moet bellen.

Soms geeft de arts u extra zuurstof. U heeft het dan misschien minder benauwd. De lucht tussen het longvlies en het borstkasvlies verdwijnt niet sneller. Als u zuurstof krijgt, moet u wel in het ziekenhuis blijven.

Lucht weghalen met een naald

Uw huid wordt verdoofd met een prik.
Met een dunne naald prikt de arts in uw borstkas, tussen uw ribben door. Er wordt geen sneetje gemaakt.
De arts zuigt de lucht weg met een spuit of zuiger.
U krijgt een röntgenfoto van uw longen om te zien of de klaplong weg is.
Het lek in de vliezen moet zelf genezen.

Soms lukt het niet om in 1 keer alle lucht weg te zuigen. Het is dan nodig om vaker met een naald te prikken.

Als de klaplong bijna of helemaal weg is, mag u naar huis. U hoeft niet in het ziekenhuis te blijven slapen.

Een buisje (drain) inbrengen

Uw huid wordt verdoofd met een prik.
Dan maakt de arts een klein sneetje in de huid in uw borstkas.
De arts prikt een buisje (drain) door het sneetje en schuift dit tussen uw ribben door naar de borstholte.
Via de drain kan de lucht weggaan.
U krijgt een röntgenfoto van uw longen om te zien of de drain goed zit en of de klaplong weg is.
Het lek in de vliezen moet zelf genezen.

De drain blijft meestal een aantal dagen zitten in uw borstkas. U blijft dan in het ziekenhuis.

Soms mag u al eerder naar huis, met de drain nog in uw borstkas. Niet iedere drain is geschikt om mee naar huis te gaan. En het kan alleen als u verder gezond bent en thuis hulp heeft. U moet dan thuisblijven. U mag niet douchen en niet autorijden.
Thuis heeft u regelmatig contact met de arts in het ziekenhuis hoe het met u gaat. Samen bespreekt u wanneer de drain eruit kan.

Met een naald of drain is de kans op problemen even klein. U heeft een kans op:

een bloeding
ontsteking van het wondje
ontsteking van de longvliezen

Kijkoperatie

Lukt het niet om de lucht weg te halen met een drain of een naald? Of heeft u al meer klaplongen gehad? Dan is soms een kijkoperatie nodig. Met een kijkoperatie kan de arts het lek dichtmaken. En de kans op een nieuwe klaplong kleiner maken.
Dit kan op verschillende manieren:

De arts plakt de vliezen aan elkaar met talkpoeder.
De arts maakt de vliezen ruw zodat ze beter tegen elkaar plakken.
De arts haalt het longvlies weg. Hierdoor plakt de long direct aan het borstkasvlies.

Medicijnen bij een klaplong

Een klaplong kan flink pijn doen. U krijgt pijnstillers tegen de pijn. Gebruik de pijnstillers op vaste tijden, ook al heeft u even geen pijn. Uw arts bekijkt samen met u welke pijnstillers u kunt gebruiken.

Paracetamol

U kunt paracetamol nemen: 4 keer per dag 2 pillen van 500 milligram.

Pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen en diclofenac (NSAID)

Als paracetamol niet helpt, kunt u soms een NSAID krijgen, bijvoorbeeld:

ibuprofen, 3 keer per dag 400 tot 600 milligram
diclofenac, 3 keer per dag 50 milligram
naproxen, 2 keer per dag 500 milligram

Let op: NSAID's geven vaak vervelende bijwerkingen. En ze kunnen uw maag beschadigen. Daarom is ibuprofen, naproxen of diclofenac niet voor iedereen een goede pijnstiller. Samen met uw arts kijkt u welke pijnstiller voor u het meest geschikt is.

Morfine

Is de pijn heel heftig? Dan kan uw arts morfine geven.
Als u nog in het ziekenhuis ligt, kunt u een prik met morfine in uw rug krijgen (ruggenprik). Of morfine via een slangetje in een bloedvat (infuus).

Medicijnen tegen ontstekingen (antibiotica)

Soms kan bij een klaplong een ontsteking ontstaan. Dan krijgt u medicijnen tegen ontstekingen door een bacterie (antibiotica).

diclofenac

Diclofenac is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID's genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend.

Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn, reumatoïde artritis (ontsteking van de gewrichten), ziekte van Bechterew en jicht (ontsteking in uw gewricht).

Bovendien bij koliekpijn, menstruatieklachten, zoals abnormaal vaginaal bloedverlies, migraine en hoofdpijn. Het wordt soms ook gebruikt bij artrose (het kraakbeen in uw gewrichten wordt dunner), spierpijn en klachten door griep of verkoudheid.