Ik krijg behandeling voor de ziekte van Crohn

In het kort

In het kort

  • Samen met je arts bespreek je welke medicijnen het beste bij jou passen.
  • Meestal krijg je medicijnen tegen de ontstekingen.
  • Blijf de medicijnen gebruiken zoals afgesproken met je arts.
  • Gezond leven kan ook helpen om minder klachten te hebben.
Wat merk je van de ziekte van Crohn?

Wat merk je van de ziekte van Crohn?

Je kunt 1 of meer van deze klachten hebben bij de ziekte van Crohn:

  • diarree
  • bloed bij je poep
  • slijm of pus bij je poep
  • pijn onder in je buik
  • vaker moeten poepen dan je gewend bent
  • moeilijk of niet kunnen poepen
  • moe zijn
  • dunner worden
  • wondjes rond de anus (poepgat)
  • koorts: 38 graden of hoger

Je kunt ook klachten hebben die komen door ontstekingen op andere plekken in het lichaam. Bijvoorbeeld:

  • dikkere gewrichten dan normaal
    Bijvoorbeeld een dikke pols, knie of enkel.
  • pijn aan je gewrichten
  • pijn aan je ogen
  • ontstoken ogen
    Je oog of ogen zijn rood. Er kan ook slijm in zitten.
  • blauw-rode plekken op de onderbenen die pijn doen
    Op een donkere huid kunnen deze plekken moeilijker te zien zijn.
  • grijs-witte, pijnlijke plekjes in de mond (aften)

Hoe erg de klachten zijn, verschilt per persoon. Sommige mensen hebben af en toe klachten. Anderen hebben de hele tijd klachten. De meeste mensen met de ziekte van Crohn hebben periodes met klachten en periodes zonder klachten.

Welke behandeling kun je krijgen bij de ziekte van Crohn?

Welke behandeling kun je krijgen bij de ziekte van Crohn?

Bij de ziekte van Crohn is behandeling nodig om te zorgen dat de ontstekingen en je klachten minder worden.
Meestal begin je met medicijnen. Bijvoorbeeld medicijnen die ontstekingen remmen of zorgen dat je afweer minder hard gaat werken. Of medicijnen tegen je klachten. Zoals medicijnen tegen diarree.

Samen met je arts bespreek je welke medicijnen het beste bij jou passen.

Soms is een operatie nodig. Bijvoorbeeld als medicijnen niet goed werken. Of als je darm heel erg smal is geworden en bijna dichtzit.

Welke medicijnen kun je krijgen bij de ziekte van Crohn?

Welke medicijnen kun je krijgen bij de ziekte van Crohn?

Bij de ziekte van Crohn kun je verschillende medicijnen krijgen. Sommige medicijnen werken vooral goed om de ontsteking minder te maken. Deze medicijnen gebruik je maar kort.

Andere medicijnen werken beter om te zorgen dat de ziekte rustig blijft. Deze medicijnen gebruik je misschien wel 5 jaar of langer. En soms je hele leven. Ook als je weinig of geen klachten hebt.

Welke medicijnen voor jou geschikt zijn, hangt bijvoorbeeld af van deze dingen:

  • waar in je darmen de ontstekingen zitten
  • hoe erg de ontstekingen zijn
  • of er ook gangetjes zijn van je darmen naar andere organen (fistels)

Wil jij of je partner zwanger worden? Of ben je zwanger? Vertel dit aan je arts of verpleegkundige. De meeste medicijnen zijn veilig voor baby’s. Sommige medicijnen kunnen gevaarlijk zijn voor de baby in de buik. Of ze maken de kans kleiner dat jij of je partner zwanger kan worden.

Medicijnen die ontstekingen remmen

Deze medicijnen remmen de ontstekingen in de darmen. Voorbeelden zijn prednison, prednisolon of budesonide. Deze medicijnen heten corticosteroïden.

Je neemt deze medicijnen zo kort mogelijk. Als je ze lang gebruikt, geven ze bijwerkingen. Zoals een bol gezicht, een dunne huid en botontkalking.

Deze medicijnen zijn er als pil of zetpil of je krijgt ze via een slangetje in een bloedvat (infuus). Of als een vloeistof die je inspuit via je anus (poepgat). Dit heet een klysma.

Medicijnen die zorgen dat je afweer minder hard werkt

Er zijn verschillende soorten medicijnen die zorgen dat je afweer minder hard werkt. Hierdoor kunnen de ontstekingen minder worden. En ze kunnen ervoor zorgen dat de ziekte rustig blijft.

Een belangrijke bijwerking van deze medicijnen is dat de kans iets groter is dat je een ontsteking krijgt door een virus of bacterie. Bijvoorbeeld longontsteking, griep of gordelroos. Je kunt ook zieker dan anders worden door deze ontstekingen.

Voorbeelden van medicijnen die zorgen dat je afweer minder hard werkt:

  • methotrexaat bij ontstekingsziekten, azathioprine, mercaptopurine, tioguanine
    Het kan een paar maanden duren voordat deze medicijnen goed gaan werken. De meeste mensen gebruiken deze medicijnen maanden of jaren. Zo zorgen ze dat de ziekte rustig blijft.
    Je krijgt deze medicijnen als pil. Of als een prik onder je huid of in een spier.
  • infliximab of adalimumab
    Deze medicijnen werken sterker dan de andere medicijnen.
    Je krijgt deze medicijnen via een slangetje in een bloedvat (infuus). Of je spuit ze zelf met een prik of prikpen in bijvoorbeeld je buik of been.

Medicijnen tegen klachten

Er zijn ook medicijnen die helpen tegen de klachten bij de ziekte van Crohn. Ze helpen niet tegen de ontsteking in je darmen. Bijvoorbeeld:

  • diarreeremmers, zoals loperamide
    Loperamide kan je diarree minder maken. Dit kan bijvoorbeeld handig zijn als je veel moet reizen.
  • medicijnen tegen ontstekingen door een bacterie (antibiotica)
    Deze medicijnen helpen niet tegen de ziekte van Crohn. Maar ze kunnen wel helpen als je een ontsteking door een bacterie hebt gekregen.

adalimumab

Adalimumab onderdrukt afweerreacties van het lichaam. Het hoort bij de groep van TNF-alfa remmers, dat zijn medicijnen tegen ontstekingen. Adalimumab is een biological. Dit betekent dat het door levende cellen in celkweken wordt gemaakt.

Artsen schrijven het voor bij reumatoïde artritis, de ziekte van Bechterew, juveniele idiopathische artritis (jeugdreuma) en bij oogontstekingen in het oog (uveïtis). Ook schrijven artsen het voor bij de huidaandoeningen psoriasis en hidradenitis. En bij de chronische darmziekten ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.

Artsen schrijven het soms voor bij sarcoïdose (ziekte van Besnier-Boeck).

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

azathioprine

Azathioprine onderdrukt afweerreacties van het lichaam.

Artsen schrijven het voor bij verschillende aandoeningen, zoals na een transplantatie om afweerreacties te onderdrukken, bij chronische darmziekten zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, reumatoïde artritis, multiple sclerose (MS), de spierziekte myasthenia gravis en lupus erythematodes (LE).

Artsen schrijven het ook voor bij bepaalde ernstige huidaandoeningen, zoals pemphigus vulgaris, dermatomyositis, polymyositis en zeer ernstig eczeem.

Verder schrijven ze het voor bij bepaalde bloedstollingsziekten, bij bloedarmoede door afbraak van de rode bloedcellen en bij een bepaalde vorm van chronische leverontsteking.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

infliximab

Infliximab onderdrukt afweerreacties van het lichaam. Het hoort tot de TNF-alfa-remmers, dat zijn medicijnen tegen ontstekingen. Infliximab is een zogenaamde biological. Dit betekent dat het door levende cellen in celkweken wordt gemaakt.

Artsen schrijven het voor bij reumatoïde artritis, de ziekte van Bechterew, psoriasis en bij de chronische darmziekten ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.

Het wordt soms gebruikt bij oogontsteking binnen in het oog (uveïtis) en bij sarcoïdose.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

loperamide

Loperamide vermindert diarree. Het wordt gebruikt bij acute en bij chronische diarree. Het wordt soms gebruikt bij het prikkelbaredarmsyndroom met veel diarreeklachten.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

mercaptopurine

Mercaptopurine is een kankerremmende stof (cytostaticum). Het remt ook de lichaamseigen afweer.
Artsen schrijven het voor als chemotherapie (chemokuur) bij een bepaalde vorm van leukemie (kanker in het bloed).
Artsen schrijven mercaptopurine ook voor bij ziekten waarbij het afweersysteem per ongeluk de eigen lichaamscellen aanvalt, namelijk bij de chronische darmziekten colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

methotrexaat bij ontstekingsziekten

Methotrexaat heeft verschillende effecten. Hoe het werkt ligt aan hoe hoog de dosering is en hoe vaak u het gebruikt. Als ontstekingsremmer is de dosering lager dan 30 mg en gebruikt u het één keer per week. Dan onderdrukt methotrexaat het afweersysteem en remt het ontstekingen.

Artsen schrijven methotrexaat in deze lage dosis voor bij auto-immuunziekten. De afweer zorgt voor bescherming tegen ziektes. Bij een auto-immuunziekte werkt uw afweer tegen uw eigen lichaam. Voorbeelden zijn psoriasis, reumatoïde artritis, de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, multiple sclerose, astma en lichen planus.

Artsen schrijven methotrexaat vooral voor bij reumatoïde artritis, psoriasis en de ziekte van Crohn. En soms bij lichen planus. De tekst hieronder gaat alleen over methotrexaat als ontstekingsremmer.

Methotrexaat kan ook anders werken. In doseringen die meestal veel hoger zijn dan 30 mg per keer, remt methotrexaat de groei van cellen. Artsen schrijven het in deze hoge dosis voor bij kanker, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of mola-zwangerschap. Hiervoor is een aparte tekst: methotrexaat bij kanker.

Belangrijk
Zorg dat u precies weet hoeveel en hoe vaak u dit medicijn van de arts moet gebruiken. Vraag dus goed hoeveel tabletten u per keer moet innemen en hoe vaak per week. Weet u dit niet? Overleg dan voor gebruik met uw arts of apotheker.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

prednisolon

Prednisolon is een bijnierschorshormoon, ook wel corticosteroïd genoemd.
Bijnierschorshormonen remmen ontstekingen en overgevoeligheidsreacties. Ze zijn ook nodig om energie, mineralen en zouten vrij te maken en op te slaan.

Artsen schrijven prednisolon voor bij:

  • ziektes met ernstige ontstekingen. Bijvoorbeeld luchtwegontstekingen (zoals astma, COPD en sarcoïdose), reumatische ziektes (zoals reuma, polymyalgie en jichtaanvallen), darmziekten (namelijk colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn), het syndroom van Sjögren, bepaalde oogontstekingen, clusterhoofdpijn, lupus erythematodes (LE), ernstige huidontstekingen (zoals bij lepra en lichtovergevoeligheid), bepaalde bloedziekten (zoals de bloedstollingsziekte ITP), ernstige allergische reacties, Bellverlamming (een vorm van gezichtsverlamming), netelroos en nierziektes (zoals het nefrotisch syndroom).
    Bij ontstekingsziekten wordt het op verschillende manieren gebruikt. In een hoge dosering voor een paar dagen tot weken (stootkuur). En in een lagere dosering voor meerdere maanden (langdurige behandeling). Artsen schrijven het meestal voor als stootkuur.
  • Prednisolon wordt ook gebruikt om afstotingsreacties tegen te gaan. Dit wordt gedaan na orgaantransplantaties en als onderdeel van een behandeling bij kanker.
  • Ook wordt het gebruikt om een tekort aan lichaamseigen bijnierschorshormonen aan te vullen. Zoals bij de bijnierziekten de ziekte van Addison, de ziekte van Cushing en het adrenogenitaal syndroom.
    Als het op deze manier gebruikt wordt heet het substitutietherapie.
  • Soms bij kanker om de laatste levensfase te verlichten (palliatieve zorg).
Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

prednison

Prednison is een bijnierschorshormoon, ook wel corticosteroïd genoemd.
Bijnierschorshormonen remmen ontstekingen en overgevoeligheidsreacties. Ze zijn ook nodig om energie, mineralen en zouten vrij te maken en op te slaan.

Artsen schrijven prednison voor bij:

  • Ziektes met ernstige ontstekingen. Bijvoorbeeld luchtwegontstekingen (zoals COPD), reumatische aandoeningen (zoals reuma, polymyalgie en jichtaanvallen), darmziekten (namelijk colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn), het syndroom van Sjögren, bepaalde oogontstekingen, clusterhoofdpijn, lupus erythematodes (LE), ernstige huidontstekingen (zoals bij lepra), bepaalde bloedziekten (zoals de bloedstollingsziekte ITP), de ziekte van Duchenne (spierziekte), Bellverlamming (een vorm van gezichtsverlamming), bij nierziektes, zoals het nefrotisch syndroom en bij netelroos. Ook bij ontstekingen bij tuberculose (van het hartzakje en van de hersenen).
    Bij ontstekingsziekten wordt het op verschillende manieren gebruikt: in een hoge dosering voor een paar dagen tot weken (stootkuur) en in een lagere dosering voor meerdere maanden (langdurige behandeling). Artsen schrijven het meestal voor als stootkuur.
  • Prednison wordt ook gebruikt om afstotingsreacties tegen te gaan. Na orgaantransplantaties en als onderdeel van een behandeling bij kanker.
  • Ook wordt het gebruikt om een tekort aan lichaamseigen bijnierschorshormonen aan te vullen. Zoals bij de bijnierziekten de ziekte van Addison, de ziekte van Cushing en het adrenogenitaal syndroom. Als het op deze manier gebruikt wordt heet het substitutietherapie.

Ziektes waarbij prednison wordt gebruikt zijn:

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

tioguanine

Tioguanine is een kankerremmende stof (cytostaticum). Het remt ook de lichaamseigen afweer.

Artsen schrijven het voor als chemotherapie (chemokuur) bij bepaalde vormen van leukemie (kanker in bloed en beenmerg).

Artsen schrijven tioguanine ook voor bij ziekten waarbij het afweersysteem per ongeluk de eigen lichaamscellen aanvalt, namelijk bij de chronische darmziekten colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.
Wat moet je doen als je een ander merk medicijn krijgt van de apotheek?

Wat moet je doen als je een ander merk medicijn krijgt van de apotheek?

Het kan gebeuren dat je een ander merk medicijn krijgt van de apotheek.

Gebruik je azathioprine, ciclosporine of tacrolimus? Dan kan wisselen van merk grote problemen geven. Artsen, apothekers en zorgverzekeraars hebben afgesproken dat je bij deze medicijnen niet zomaar van merk mag wisselen.
Gebeurt dit toch? Bespreek het met de apotheker.

Lees hier meer over de afspraak over wisselen van merk.

azathioprine

Azathioprine onderdrukt afweerreacties van het lichaam.

Artsen schrijven het voor bij verschillende aandoeningen, zoals na een transplantatie om afweerreacties te onderdrukken, bij chronische darmziekten zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, reumatoïde artritis, multiple sclerose (MS), de spierziekte myasthenia gravis en lupus erythematodes (LE).

Artsen schrijven het ook voor bij bepaalde ernstige huidaandoeningen, zoals pemphigus vulgaris, dermatomyositis, polymyositis en zeer ernstig eczeem.

Verder schrijven ze het voor bij bepaalde bloedstollingsziekten, bij bloedarmoede door afbraak van de rode bloedcellen en bij een bepaalde vorm van chronische leverontsteking.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.

tacrolimus

Tacrolimus is een afweeronderdrukker (immuno-suppressivum). Het remt ontstekingen en afweerreacties.

Artsen schrijven het voor na een orgaantransplantatie om afweerreacties te onderdrukken.
Artsen schrijven het soms voor bij nierziekten, zoals glomerulosclerose en nefrotisch syndroom.

Kijk voor meer informatie op Apotheek.nl.
Operatie bij de ziekte van Crohn

Operatie bij de ziekte van Crohn

Bij de ziekte van Crohn is soms een operatie aan je darmen nodig. De arts haalt dan het zieke deel van je darmen weg. Bijvoorbeeld in deze situaties:

  • Medicijnen helpen niet genoeg om je klachten minder te maken. Je darm blijft nog ontstoken.
  • De ontstekingen in je darmen zijn erg groot geworden. Het zijn grote ruimtes geworden met pus erin. Dit zijn abcessen.
  • Je hebt veel gangetjes van je darmen naar andere organen. Dit zijn fistels.
  • Je darm is heel erg smal geworden of zit helemaal dicht.
  • Je hebt een bloeding in je darm.

Sommige mensen krijgen bij de operatie een opening in de buik waar de poep doorheen gaat. Dit heet een stoma. De arts maakt je darm dan vast aan de buitenkant van je buik. Je poep gaat dan niet meer door je anus (poepgat) naar buiten, maar door de opening in je buik. Hier komt het in een zakje.
Een stoma kan een paar maanden blijven zitten, maar kan ook voor altijd zijn.

Hoe gaat het verder met de ziekte van Crohn?

Hoe gaat het verder met de ziekte van Crohn?

De ziekte van Crohn is nog niet te genezen. Het verschilt per persoon hoeveel en hoe vaak iemand klachten heeft. Sommige mensen hebben jaren geen klachten en dan opeens wel weer. Andere mensen hebben een tijd klachten en daarna nooit meer.
De meeste mensen hebben periodes zonder klachten en periodes met klachten.

Blijf je medicijnen gebruiken zoals afgesproken met je arts of de verpleegkundige. Zo is de kans het grootst dat je ziekte rustig blijft.

Controles

Je krijgt controles van je arts of de verpleegkundige die veel weet van de ziekte van Crohn (IBD-verpleegkundige). Je spreekt samen af hoe vaak je op controle komt. Tijdens de controles bespreek je hoe het met je gaat. Als een medicijn niet genoeg helpt, bekijk je samen met je arts of verpleegkundige of je een ander medicijn kunt nemen.

Bij een controle laat je meestal bloed prikken. Je bloed wordt onderzocht in het laboratorium. In je bloed is soms te zien of er nog genoeg medicijn in je bloed zit.

De ziekte van Crohn in de dikke darm geeft een iets grotere kans op darmkanker in de dikke darm. Soms onderzoekt de arts daarom ook je darmen met een kijkonderzoek. Hiermee is te zien of je darmpoliepen hebt. Darmpoliepen kunnen soms verder groeien tot darmkanker.

Omgaan met de ziekte van Crohn

Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en gezond te leven. Dit kan helpen om minder klachten te hebben.

Wanneer bellen bij de ziekte van Crohn?

Wanneer bellen bij de ziekte van Crohn?

Gebruik je medicijnen bij de ziekte van Crohn? Maak een afspraak met je arts of IBD-verpleegkundige in het ziekenhuis bij 1 of meer van deze dingen:

  • Je klachten worden steeds erger. Zoals buikpijn, bloed of slijm bij je poep.
  • Je klachten worden niet minder.
  • De diarree stopt niet.
  • Je valt steeds meer af.
  • Je gewrichten worden dikker en gaan pijn doen.
  • Je krijgt ontstekingen op je huid of in je ogen of mond.
  • Je hebt last van de bijwerkingen van de medicijnen.
Meer informatie over de ziekte van Crohn

Meer informatie over de ziekte van Crohn

We hebben deze tekst gemaakt met de richtlijn voor artsen over de ziekte van Crohn.

Deze tekst is aangepast op
FMS

Vond je deze informatie nuttig?

Vond je deze informatie nuttig?
Heb je een tip hoe wij Thuisarts.nl kunnen verbeteren?